อยู่กับผี

ลูกฉันไม่มีความผิด...จะมาเอาลูกฉันไปทำไม..แม่ร้องซ้ำ ๆ และสะอึกสะอื้น ทุกครั้งที่แม่ร้องจะมีเสียงจากในเรือนับพร้อมกัน พอแม่ร้องจนพวกนั้นนับถึง 7 ศีรษะแม่ก็ขาดกระเด็นจมน้ำ... (หัวใจไม่รับรู้) “คนมีความคิดย่อมรู้ว่าอะไรควรหรือไม่ควร ศพของมนุษย์ทุกคนย่อมได้รับคารวะในฐานะผู้บริสุทธิ์ แกไปเหยียบย่ำในนั้นเท่ากับหมิ่นศักดิ์ศรีของคนอย่างไม่น่าอภัย (วุฒิภาวะ)

หัวเรื่อง : -
ผู้แต่ง : หลวงเมือง
สำนักพิมพ์ : มติชน
หมวดหมู่ : วรรณกรรม
วันที่เผยแพร่ : 03/06/2025
จำนวนหน้า : 222 หน้า

เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้

เราใช้คุกกี้เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ และประสบการณ์ที่ดีในการใช้งานเว็บไซต์ หากคุณยังคงใช้ไซต์นี้ต่อไปหมายความว่าคุณยอมรับข้อกำหนดและเงื่อนไขและนโยบายความเป็นส่วนตัว.

ยอมรับ รายละเอียด